รังสีจากดวงอาทิตย์ จะเดินทางจากอวกาศผ่านชั้นบรรยากาศมาถึงผิวโลกจะถูกกระจายและดูดกลืนโดยโมเลกุลของก๊าซต่างๆ อนุภาคฝุ่น และเมฆที่อยู่ในชั้นบรรยากาศ การแบ่งรังสีดวงอาทิตย์ตามคุณสมบัติและช่วงคลื่นได้แก่

​

รังสีแสงสว่าง (Visible Radiation)

แสงสว่างเป็นรังสีที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ช่วงสเปคตรัมของแสง จะอยู่ในช่วง 400-800  ซึ่งทำให้เรามองเห็นวัตถุต่างๆ มีสีสัน  

 

รังสีอัลตราไวโอเลต (Ultra-violet, UV)

เป็นรังสีที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แบ่งออกเป็น 3 ช่วง   คือ

​

UV-A: ความยาวคลื่น 315-400 นาโนเมตร  สามารถทะลุชั้นบรรยากาศและก้อนเมฆลงมาได้ สามารถผ่านทะลุกระจกได้ แม้เราอยู่ในอาคาร และเข้าสู่ผิวหนังชั้น  dermis   คนเราจึงได้รับรังสีชนิดนี้มากกว่าชนิดอื่น ๆ ทำให้เกิดผิวคล้ำแดด เพราะแสงจะกระตุ้นการสร้างเมลานิน แต่ไม่ทำให้เกิดการอักเสบ  การได้รับรังสี UV-A เป็นระยะเวลานานทำให้เกิดริ้วรอย ฝ้า กระ จุดด่างดำ และความชราของผิวหนัง (Aging)  สามารถไปกดภูมิต้านทานของผิวหนัง อันส่งผลให้ร่างกายไม่สามารถปกป้องผิวจากการเกิดและแพร่กระจายของมะเร็งผิวหนังได้

 

UV-B: ความยาวคลื่น 280-315 นาโนเมตร   มีประมาณ 5% ในแสงอาทิตย์ สามารถถูกกรองโดยชั้นบรรยากาศและก้อนเมฆได้เล็กน้อย รังสีนี้ไม่สามารถทะลุกระจก หรือทะลุเข้ามาในอาคารได้  อย่างไรก็ตามเมื่อเรายืนอยู่ในที่โล่งแจ้ง รังสี UVB จะเป็นสาเหตุให้เกิดผิวไหม้แดด เกรียมแดด  (Burning)

 

UV-C: ความยาวคลื่น  100-280 นาโนเมตร    โดยปกติแล้ว รังสี UVC ถูกดูดกลืนโดยชั้นบรรยากาศทั้งหมดไม่พบที่ผิวพื้นโลก เว้นแต่บางพื้นที่ของโลกที่ชั้นบรรยากาศเป็นช่องโหว่ อาจมีรังสี UVC ผ่านลงมาได้ ซึ่ง UVC เป็นสาเหตุหนึ่งของมะเร็งผิวหนัง

 

รังสีอัลตราไวโอเลตทั้งสามชนิดคือ UVA, UVB และ UVC สามารถทำให้คอลลาเจนในผิวหนังเสื่อมสภาพได้ ซึ่งเป็นเหตุหนึ่งให้เกิดริ้วรอยก่อนวัย  ผิวหนังมีระบบตอบสนองต่อรังสี UV เพื่อป้องกันการไหม้แดดและป้องกันการทำลาย DNA  ดยการสร้างเม็ดสีเมลานินขึ้นมาเป็นเกราะป้องกันการทะลุทะลวงของรังสี UV  จึงทำให้ผิวคล้ำดำมากขึ้น